Παγκόσμια ημέρα των ανθρωπίνων δικαιωμάτων σήμερα. Θα έπρεπε να γιορτάζει η Κόρινθος τη σημερινή ημέρα; Διαβάστε και κρίνετε εσείς. Τι αναφέρεται στο tvxs.gr για τα ανθρώπινα δικαιώματα:
Από το 1948, η 10η Δεκεμβρίου έχει οριστεί να εορτάζεται ως η Παγκόσμια Ημέρα Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων, σε ανάμνηση της Οικουμενικής Διακήρυξης των Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων από τη γενική συνέλευση του ΟΗΕ.
Στόχος και όραμα των εμπνευστών της Διακήρυξης ήταν να καθορίζονται ρητώς τα δικαιώματα όλων των ανθρώπων και οι ελευθερίες τους, χωρίς διακρίσεις –φυλετικές, χρώματος, διαφυλικές, γλωσσικές, θρησκευτικές, πολιτικές ή οποιεσδήποτε άλλες πεποιθήσεις, χωρίς διαχωρισμούς με βάση την εθνική ή κοινωνική καταγωγή, την περιουσία ή τη γέννηση.
Από τα κράτη-μέλη που απάρτιζαν τη Γενική Συνέλευση του ΟΗΕ, τα 48 ψήφισαν υπέρ, κανένα κατά, ενώ 8 επέλεξαν την αποχή. Αυτά ήταν η Λευκορωσία, η Τσεχοσλοβακία, η Πολωνία, η Ουκρανία, η πρώην Σοβιετική Ένωση, η πρώην Γιουγκοσλαβία, η Νότια Αφρική και η Σαουδική Αραβία.
Το προσχέδιο της Οικουμενικής Διακήρυξης συνέταξε ο Καναδός νομικός Τζον Πήτερς Χάμφρεϋ, επηρεασμένος από το «Ναπολεόντειο Κώδικα». Τη δεύτερη και τελική μορφή του, την έδωσε ο επίσης νομικός Γάλλος Ρενέ Κασσίν, με τη συνδρομή της Ελεανόρ Ρούσβελτ, πρώτης κυρίας των ΗΠΑ, του Κινέζου φιλοσόφου Π.Σ. Τσάνγκ και άλλων.
Παρόλο που δεν είναι νομικά δεσμευτικό έγγραφο, η Οικουμενική Διακήρυξη έγινε η βάση για δύο νομικές συνθήκες: το Διεθνές Σύμφωνο για τα Ατομικά και Πολιτικά Δικαιώματα και το Διεθνές Σύμφωνο για τα Οικονομικά, Κοινωνικά και Πολιτιστικά Δικαιώματα. Παράλληλα, εξακολουθούν να γίνονται αναφορές σε αυτή από ακαδημαϊκούς, νομικούς και συνταγματικά δικαστήρια.
Σήμερα;
Διανύοντας την πρώτη δεκαετία του 21ου αιώνα, διαπιστώνουμε ότι οι αιτίες που ώθησαν στην ανάγκη της σύνταξης ενός καταστατικού που να προστατεύει και να μπορεί να κατοχυρώσει εξάπαντος τα θεμελιώδη ανθρώπινα δικαιώματα, υφίστανται ακόμη.
Η φτώχεια, η πείνα, οι πολεμικές συρράξεις, οι παράνομες φυλακίσεις και θανατώσεις ανθρώπων, η εκμετάλλευση και η σωματεμπορία καλά κρατούν. Παρά τις προσπάθειες που καταβάλουν οργανώσεις, φορείς και κράτη στα πλαίσια μιας διεθνούς προσπάθειας καταστολής τέτοιων φαινομένων, η πραγματικότητα έρχεται από μόνη της να αποδείξει το αντίθετο.
Στην Ετήσια Έκθεση της Διεθνούς Αμνηστίας για το 2010, γίνεται λόγος για πλήθος τέτοιων φαινομένων ανά την υφήλιο καθ’ όλη τη διάρκεια του προηγούμενου έτους. Το αίσθημα που προκύπτει από τις εκάστοτε καταστάσεις είναι η ανασφάλεια.
Χαρακτηριστικά, μέσα στο 2009, 52 άνθρωποι στις ΗΠΑ καταδικάστηκαν σε θανατική ποινή και εντέλει θανατώθηκαν.
-Υπολογίζεται ότι 9 εκατομμύρια άνθρωποι στη Λατινική Αμερική και την Καραϊβική εισήλθαν στην κατάσταση της φτώχειας.
-Στο Σουδάν, γυναίκες συνελήφθησαν και κακοποιήθηκαν επειδή φορούσαν παντελόνια που κρίνονταν ως «απρεπή» και «σκανδαλιστικά».
-Ο αριθμός των δηλωμένων περιπτώσεων ενδοοικογενειακής βίας, βιασμού και σεξουαλικής κακοποίησης, καθώς και η θανάτωση και ο ακρωτηριασμός σωμάτων γυναικών αφότου βιάστηκαν αυξήθηκε στο Μεξικό, στη Γουατεμάλα, στο Ελ Σαλβαδόρ, στην Ονδούρα, στη Νικαράγουα και στην Αϊτή.
-Το 2009 άνοιξε με τα ισραηλινά αεροσκάφη να σφυροκοπούν τη Γάζα, μέρος της 22ήμερης επίθεση που κατέληξε στον θάνατο εκατοντάδων Παλαιστινίων.
-Στην Υεμένη 200.000 πολίτες εκτοπίστηκαν από τα σπίτια τους ενώ άγνωστος αριθμός νέων ατόμων σκοτώθηκαν.
-Σε χώρες όπως η Λιβύη, η Σαουδική Αραβία και η Συρία, αυταρχικές κυβερνήσεις δεν άφησαν καθόλου περιθώριο για ελευθερία του λόγου ή ανεξάρτητη πολιτική δραστηριότητα. Στις περισσότερες χώρες της περιοχής τα ΜΜΕ ήταν υπό στενό έλεγχο.
Στην Ελλάδα, ενδεικτικά, καθ’ όλη τη διάρκεια του έτους, συνεχίστηκαν οι καταγγελίες για κρούσματα κακομεταχείρισης μεταναστών από μέλη των σωμάτων ασφαλείας. Επίσης, ένα νέο Προεδρικό Διάταγμα στέρησε από τους αιτούντες άσυλο το δικαίωμα αποτελεσματικής προσφυγής. Υπήρξαν καταγγελίες για αυθαίρετες επαναπροωθήσεις παράτυπων μεταναστών και πιθανών αιτούντων άσυλο από τον Έβρο.
Σύμφωνα με καταγγελίες, έως και 100 άτομα έμειναν άστεγα, χωρίς πρόσβαση σε υπηρεσίες, μετά την βίαιη έξωση μεγάλου αριθμού παράτυπων μεταναστών και αιτούντων άσυλο από τον χώρο όπου είχαν κατασκηνώσει στην Πάτρα. Οι συνθήκες κράτησης σε διάφορα κέντρα κράτησης μεταναστών και φυλακές εξακολούθησαν να προκαλούν ανησυχία.
Τον Αύγουστο του 2009 τουλάχιστον 11 οικογένειες Ρομά αντιμετώπισαν την απειλή αναγκαστικής έξωσης από τις κατοικίες τους σε χωματερή στη Λευκάδα και υπέστησαν άλλες παραβιάσεις των δικαιωμάτων τους στην κατάλληλη στέγη και την υγεία. Τέλος, η Επιτροπή για την Εξάλειψη των Φυλετικών Διακρίσεων (CERD) εξέφρασε τις ανησυχίες της για τα εμπόδια που αντιμετωπίζουν οι Ρομά στην πρόσβασή τους στην εργασία, τη στέγαση, την υγειονομική μέριμνα και την παιδεία.
Στόχος και όραμα των εμπνευστών της Διακήρυξης ήταν να καθορίζονται ρητώς τα δικαιώματα όλων των ανθρώπων και οι ελευθερίες τους, χωρίς διακρίσεις –φυλετικές, χρώματος, διαφυλικές, γλωσσικές, θρησκευτικές, πολιτικές ή οποιεσδήποτε άλλες πεποιθήσεις, χωρίς διαχωρισμούς με βάση την εθνική ή κοινωνική καταγωγή, την περιουσία ή τη γέννηση.
Από τα κράτη-μέλη που απάρτιζαν τη Γενική Συνέλευση του ΟΗΕ, τα 48 ψήφισαν υπέρ, κανένα κατά, ενώ 8 επέλεξαν την αποχή. Αυτά ήταν η Λευκορωσία, η Τσεχοσλοβακία, η Πολωνία, η Ουκρανία, η πρώην Σοβιετική Ένωση, η πρώην Γιουγκοσλαβία, η Νότια Αφρική και η Σαουδική Αραβία.
Το προσχέδιο της Οικουμενικής Διακήρυξης συνέταξε ο Καναδός νομικός Τζον Πήτερς Χάμφρεϋ, επηρεασμένος από το «Ναπολεόντειο Κώδικα». Τη δεύτερη και τελική μορφή του, την έδωσε ο επίσης νομικός Γάλλος Ρενέ Κασσίν, με τη συνδρομή της Ελεανόρ Ρούσβελτ, πρώτης κυρίας των ΗΠΑ, του Κινέζου φιλοσόφου Π.Σ. Τσάνγκ και άλλων.
Παρόλο που δεν είναι νομικά δεσμευτικό έγγραφο, η Οικουμενική Διακήρυξη έγινε η βάση για δύο νομικές συνθήκες: το Διεθνές Σύμφωνο για τα Ατομικά και Πολιτικά Δικαιώματα και το Διεθνές Σύμφωνο για τα Οικονομικά, Κοινωνικά και Πολιτιστικά Δικαιώματα. Παράλληλα, εξακολουθούν να γίνονται αναφορές σε αυτή από ακαδημαϊκούς, νομικούς και συνταγματικά δικαστήρια.
Σήμερα;
Διανύοντας την πρώτη δεκαετία του 21ου αιώνα, διαπιστώνουμε ότι οι αιτίες που ώθησαν στην ανάγκη της σύνταξης ενός καταστατικού που να προστατεύει και να μπορεί να κατοχυρώσει εξάπαντος τα θεμελιώδη ανθρώπινα δικαιώματα, υφίστανται ακόμη.
Η φτώχεια, η πείνα, οι πολεμικές συρράξεις, οι παράνομες φυλακίσεις και θανατώσεις ανθρώπων, η εκμετάλλευση και η σωματεμπορία καλά κρατούν. Παρά τις προσπάθειες που καταβάλουν οργανώσεις, φορείς και κράτη στα πλαίσια μιας διεθνούς προσπάθειας καταστολής τέτοιων φαινομένων, η πραγματικότητα έρχεται από μόνη της να αποδείξει το αντίθετο.
Στην Ετήσια Έκθεση της Διεθνούς Αμνηστίας για το 2010, γίνεται λόγος για πλήθος τέτοιων φαινομένων ανά την υφήλιο καθ’ όλη τη διάρκεια του προηγούμενου έτους. Το αίσθημα που προκύπτει από τις εκάστοτε καταστάσεις είναι η ανασφάλεια.
Χαρακτηριστικά, μέσα στο 2009, 52 άνθρωποι στις ΗΠΑ καταδικάστηκαν σε θανατική ποινή και εντέλει θανατώθηκαν.
-Υπολογίζεται ότι 9 εκατομμύρια άνθρωποι στη Λατινική Αμερική και την Καραϊβική εισήλθαν στην κατάσταση της φτώχειας.
-Στο Σουδάν, γυναίκες συνελήφθησαν και κακοποιήθηκαν επειδή φορούσαν παντελόνια που κρίνονταν ως «απρεπή» και «σκανδαλιστικά».
-Ο αριθμός των δηλωμένων περιπτώσεων ενδοοικογενειακής βίας, βιασμού και σεξουαλικής κακοποίησης, καθώς και η θανάτωση και ο ακρωτηριασμός σωμάτων γυναικών αφότου βιάστηκαν αυξήθηκε στο Μεξικό, στη Γουατεμάλα, στο Ελ Σαλβαδόρ, στην Ονδούρα, στη Νικαράγουα και στην Αϊτή.
-Το 2009 άνοιξε με τα ισραηλινά αεροσκάφη να σφυροκοπούν τη Γάζα, μέρος της 22ήμερης επίθεση που κατέληξε στον θάνατο εκατοντάδων Παλαιστινίων.
-Στην Υεμένη 200.000 πολίτες εκτοπίστηκαν από τα σπίτια τους ενώ άγνωστος αριθμός νέων ατόμων σκοτώθηκαν.
-Σε χώρες όπως η Λιβύη, η Σαουδική Αραβία και η Συρία, αυταρχικές κυβερνήσεις δεν άφησαν καθόλου περιθώριο για ελευθερία του λόγου ή ανεξάρτητη πολιτική δραστηριότητα. Στις περισσότερες χώρες της περιοχής τα ΜΜΕ ήταν υπό στενό έλεγχο.
Στην Ελλάδα, ενδεικτικά, καθ’ όλη τη διάρκεια του έτους, συνεχίστηκαν οι καταγγελίες για κρούσματα κακομεταχείρισης μεταναστών από μέλη των σωμάτων ασφαλείας. Επίσης, ένα νέο Προεδρικό Διάταγμα στέρησε από τους αιτούντες άσυλο το δικαίωμα αποτελεσματικής προσφυγής. Υπήρξαν καταγγελίες για αυθαίρετες επαναπροωθήσεις παράτυπων μεταναστών και πιθανών αιτούντων άσυλο από τον Έβρο.
Σύμφωνα με καταγγελίες, έως και 100 άτομα έμειναν άστεγα, χωρίς πρόσβαση σε υπηρεσίες, μετά την βίαιη έξωση μεγάλου αριθμού παράτυπων μεταναστών και αιτούντων άσυλο από τον χώρο όπου είχαν κατασκηνώσει στην Πάτρα. Οι συνθήκες κράτησης σε διάφορα κέντρα κράτησης μεταναστών και φυλακές εξακολούθησαν να προκαλούν ανησυχία.
Τον Αύγουστο του 2009 τουλάχιστον 11 οικογένειες Ρομά αντιμετώπισαν την απειλή αναγκαστικής έξωσης από τις κατοικίες τους σε χωματερή στη Λευκάδα και υπέστησαν άλλες παραβιάσεις των δικαιωμάτων τους στην κατάλληλη στέγη και την υγεία. Τέλος, η Επιτροπή για την Εξάλειψη των Φυλετικών Διακρίσεων (CERD) εξέφρασε τις ανησυχίες της για τα εμπόδια που αντιμετωπίζουν οι Ρομά στην πρόσβασή τους στην εργασία, τη στέγαση, την υγειονομική μέριμνα και την παιδεία.
Τι γίνεται όμως στην Κόρινθο, συγκεκριμένα στο κέντρο κράτησης μεταναστών, οι καταγγελίες για τις συνθήκες διαβίωσης του οποίου γίνονται γνωστές πλέον σε ευρωπαϊκή ακτίνα;
Πρώτον, σε ισπανική ηλεκτρονική εφημερίδα το στρατόπεδο Καλογερογιάννη αποκαλείται το ελληνικό Γκουαντάναμο! Δείτε ΕΔΩ.
Δεύτερον, αντιπροσωπία του γερμανικού κόμματος Die Linke εισήλθε στους χώρους που φιλοξενούνται οι μετανάστες για να διαπιστώσει τις συνθήκες υπό τις οποίες κρατούνται, μαζί με τον ΣΥΡΙΖΑ και ακολούθησε το δελτίο τύπου:
Την Τρίτη 4 Δεκεμβρίου 2012,
αντιπροσωπεία του γερμανικού κόμματος της αριστεράς DIE LINKE με
επικεφαλής την ευρωβουλευτή Dr.Cornelia Ernst, αντιπροσωπεία του
ΣΥΡΙΖΑ-ΕΚΜ με επικεφαλής τον βουλευτή Επικρατείας Δημήτρη Τσουκαλά και
τη βουλευτή Σερρών Αφροδίτη Σταμπουλή, αντιπροσωπεία του Ιδρύματος Ρόζα
Λούξεμπουργκ και μέλη της τοπικής αντιρατσιστικής πρωτοβουλίας Κορίνθου,
επισκέφθηκαν το Κέντρο Κράτησης Μεταναστών Κορίνθου (Στρατόπεδο
Καλογερογιάννη).
Στο Κέντρο κρατούνται περίπου 800
μετανάστες και πρόσφυγες προερχόμενοι από χώρες της Ασίας και της
Αφρικής. Πρόκειται για ανθρώπους που σε πολλές περιπτώσεις ζουν στην
Ελλάδα εδώ και αρκετά χρόνια. Κάποιοι εξ αυτών κατά το παρελθόν είχαν
υποβάλει αίτηση για τη νομιμοποίησή τους, κάποιοι έχουν ζητήσει να
ενταχθούν στο πρόγραμμα “οικειοθελούς” επαναπατρισμού του Διεθνούς
Οργανισμού Μετανάστευσης, ενώ πολλοί έχουν υποβάλει αίτηση ασύλου. Παρά
το γεγονός ότι δεν κατηγορούνται για καμία παράνομη πράξη παρά μόνο για
έλλειψη νομιμοποιητικών εγγράφων, ωστόσο κρατούνται καταχρηστικά για
χρονικό διάστημα που μπορεί να φτάσει έως και τους δώδεκα (12) μήνες.
Και τούτο συμβαίνει ενώ η εξέτασή του αιτήματος ασύλου που έχουν
υποβάλει εκκρεμεί – άγνωστο για πόσο – και σε καμία περίπτωση δεν έχει
απορριφθεί. Ας σημειωθεί ότι οι κρατούμενοι δεν έχουν ενημερωθεί για τα
δικαιώματα που έχουν σε γλώσσα που να κατανοούν ελλείψει διερμηνέα. Ας
σημειωθεί επίσης ότι δεν υπάρχει τηλεφωνικός θάλαμος για την επικοινωνία
με τον έξω κόσμο, επομένως και με συνήγορο, όσων δε διαθέτουν κινητό
τηλέφωνο.
Οι συνθήκες διαβίωσης στο στρατόπεδο
είναι χωρίς καμία υπερβολή άθλιες. Το στρατόπεδο δεν έχει θέρμανση ούτε
ζεστό νερό. Σε πολλούς θαλάμους τα τζάμια είναι σπασμένα και το κρύο
πολύ δυνατό. Απουσιάζουν τα είδη υγιεινής, δε χορηγείται τακτικά σαπούνι
ούτε χαρτί υγείας. Οι κρατούμενοι δεν έχουν τη δυνατότητα να πλύνουν τα
ρούχα τους, ενώ στη μεγάλη τους πλειοψηφία δεν έχουν καν ρούχα να
αλλάξουν, καθώς διαθέτουν μόνο τα ρούχα που φορούσαν κατά τη σύλληψή
τους περί το τέλος του καλοκαιριού.
Ο προαυλισμός γίνεται μόνο μία ώρα την
ημέρα, ενώ τις υπόλοιπες ώρες της ημέρας οι κρατούμενοι παραμένουν – ο
ένας πάνω στον άλλο - σε θαλάμους που είναι υπερπλήρεις.
Πολλοί εμφανίζουν σημαντικά προβλήματα
υγείας, κυρίως δερματοπάθειες, μυοσκελετικά προβλήματα και εμπύρετες
λοιμώξεις. Η μόνη ιατρική μέριμνα που μέχρι πρόσφατα υπήρχε για αυτούς
ήταν μια επίσκεψη του ΚΕΕΛΠΝΟ μία φορά την εβδομάδα όπου κυρίως τους
χορηγούντο αναλγητικά. Σήμερα – μετά τη λήξη της σύμβασης του Υπουργείου
με το ΚΕΕΛΠΝΟ - οι 800 κρατούμενοι βρίσκονται χωρίς καμία απολύτως
ιατρική φροντίδα.
Η κράτηση σε τέτοιες συνθήκες συνιστά βασανιστήριο και παραβίαση του δικαιώματος στην ανθρώπινη αξιοπρέπεια.
Ο ΣΥΡΙΖΑ-ΕΚΜ καταγγέλλει τις παραβιάσεις
ανθρώπινων δικαιωμάτων που συμβαίνουν καθημερινά και μαζικά στους
χώρους κράτησης αλλοδαπών χωρίς χαρτιά και έχουν εξάλλου επισύρει
καταδίκες από διεθνή δικαστήρια και καταγγελίες διεθνών οργανισμών.
Ο ΣΥΡΙΖΑ-ΕΚΜ δεσμεύεται για μια ριζικά
διαφορετική πολιτική στο ζήτημα της μετανάστευσης και του ασύλου. Μια
πολιτική στηριγμένη στη δίκαιη κατανομή βαρών σε επίπεδο Ευρωπαϊκής
Ένωσης που θα προτάσσει το σεβασμό της ανθρώπινης αξιοπρέπειας και των
δικαιωμάτων του ανθρώπου. Στο πλαίσιο της πολιτικής αυτής η εξέταση των
αιτημάτων ασύλου θα γίνεται σύμφωνα με τις διεθνείς συνθήκες. Ενώ η
πολιτική αυτή θα εγγυάται τη δυνατότητα επανανομιμοποίησης των
ενταγμένων στην ελληνική κοινωνία μεταναστών χωρίς χαρτιά και τη χρήση
της δυνατότητας εθελοντικού επαναπατρισμού για όσους πραγματικά το
επιθυμούν»
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου