Είχα συναντήσει τον μικρό Γιώργο από το δημοτικό Λουτρακίου στην 15η γιορτή σπόρων που πραγματοποιήθηκε στο γυμνάσιο- λύκειο Λεχαίου. Μου είχε κάνει εντύπωση η γνώση που είχε αποκομίσει με την παραδοσιακή της μορφή, στο οικογενειακό πλαίσιο από τη γιαγιά του και ο τρόπος που μετέδιδε τη γνώση αυτή, τόσο απλός και κατανοητός που υποδείκνυε ότι την είχε αφομοιώσει πλήρως.
Για τον μικρό Γιώργο, η ενασχόληση με την παραδοσιακή καλλιέργεια κολοκύθας και την επεξεργασία της ώστε να χρησιμοποιηθεί ως φυσικό σφουγγάρι ήταν κάτι με το οποίο δεν θα σταματούσε να ασχολείται. Όπως μου περιέγραψε:
Ο
σπόρος της κολοκύθας φυτεύεται την άνοιξη. Όταν μεγαλώνει το φυτό και
είναι κρεμαστό σε κληματαριά, η κολοκύθα γίνεται ίσια και μακριά έως και
60 εκ., αν όμως το φυτό είναι στο χώμα, ο καρπός παίρνει διάφορα
σχήματα.
Η
κολοκύθα όταν είναι άγουρη και δεν έχει ίνες μαγειρεύεται. Όταν όμως
ξεραθεί πάνω στο φυτό, τότε ο Γιώργος έδειξε πως ξεφλουδίζεται και είναι
γεμάτη ξερές ίνες. Μέσα έχει επίσης σπόρους, που τους τινάζει.
Όταν
ξεφλουδιστεί η κολοκύθα, για να έχει ωραίο χρώμα, πρέπει να μπει σε ένα
μπολ γεμάτο χλωρίνη και έτσι θα ασπρίσει και θα φύγουν τα διάφορα
υπολείμματα. Στη συνέχεια κόβεται σε κομμάτια και με σαπούνι μέσα είναι
ένα συνηθισμένο σφουγγάρι, για τους πιο τολμηρούς βέβαια, καθώς τσιμπάει
λιγάκι.
Για
να έχουμε και για του χρόνου όμως το απόθεμα κολοκύθας ο μικρός Γιώργος
ενημερώνει ότι πρέπει να μαζέψουμε σπόρους από ώριμους καρπούς του
καλοκαιριού και να τους αποξηράνουμε.
Το
ραντεβού για τη γιορτή των σπόρων θα συνεχίζεται κάθε χρόνο, οι
διοργανωτές όμως τόνισαν ότι δεν είναι σίγουρος ο χώρος που θα γίνεται
από εδώ και στο εξής.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου