Από τη συζήτηση αυτή είναι εμφανής μία ανησυχία για το μέλλον ενός νέου μουσικού στην Ελλάδα. Στο κλείσιμο της συνέντευξης, στην ερώτηση για τα σχέδια τους για το 2013, δεν μπορεί να διατυπώσει έστω και ένα ‘όνειρό’ του και καταλήγει ότι αυτή είναι η Ελλάδα της δημοκρατίας μετά από 40 χρόνια περίπου από το Πολυτεχνείο. Απλά, να μη μπορεί να προγραμματίσει το μέλλον έστω και με απόσταση λίγων μηνών. Όσον αφορά τη φυγή στο εξωτερικό, αναφέρεται ότι για αυτόν, δεν είναι η κρίση που θα τον έσπρωχνε στη μετανάστευση, αλλά ουσιαστικά η Ελλάδα φαίνεται να διώχνει τα παιδιά της…. Για αυτά που θα ήθελε να κάνει ως μουσικός και ως αρχιτέκτονας η Ελλάδα προ και μετά κρίσης δεν του δίνει την ευκαιρία, με το κατεστημένο κοινωνικο-πολιτιστικό μόρφωμα της. Επομένως, αν θέλει να κυνηγήσει τη μουσική που αγαπάει η απάντηση για αυτόν μπορεί να είναι και το εξωτερικό.
Εισαγωγικά:
Οι Brothers in Plugs είναι ένα συγκρότημα τεσσάρων αδελφών (μουσικά έχουν κιθάρα, μπάσο, πλήκτρα και τύμπανα), οι οποίοι παρεμπιπτόντως έχουν περάσει όλοι από τα έδρανα της Αρχιτεκτονικής σχολής και κατόρθωσαν μέσω του διαγωνισμού του jumping fish να είναι η support μπάντα στη συναυλία των Bon Jovi στο ΟΑΚΑ. Έκτοτε ακολούθησε η κυκλοφορία του δίσκου τους από τη Universal και διάφορες ζωντανές εμφανίσεις τους. Ο δίσκος τους κυκλοφόρησε τον Ιούλιο του 2011 μετά από ηχογραφήσεις 2 ετών με την υπογραφή παραγωγής του Γιάννη Μεθενίτη. Θα το βρείτε στα δισκοπωλεία με τίτλο 'The day just begun'.
Με επιρροές κλασικής, κυρίως αμερικάνικης ροκ, τα τραγούδια τους ξεσηκώνουν το κοινό όποτε τους έχω παρακολουθήσει. Ο καθένας δίνει τον καλύτερο εαυτό του και όλοι μαζί δείχνουν πολύ καλά συντονισμένοι. Αν και έχουν σχεδόν έτοιμο τον δεύτερο δίσκο τους υπό την παραγωγή του -με διεθνές ενεργητικό- Αλέξη Γράψα, όπως μου αποκάλυψε ο Βασ. Αρωνίδης δεν σκοπεύουν να παίξουν κανένα νέο τραγούδι ζωντανά μέχρι την κυκλοφορία του, αλλά επιφυλάσσουν νέες διασκευές αγαπημένων κομματιών. Ο Αλ. Γράψας είναι ιδιαίτερα καθοδηγητικός αλλά τον εμπιστεύονται απόλυτα τα μέλη του συγκροτήματος, όσο κι αν προσπαθούν μερικές φορές να του αλλάξουν γνώμη. Τελικά περνάει το δικό του, γιατί όπως ανέφερε και ως αστείο ο Δαμιανός Αρωνίδης "τον Αλέξη κι αν τον πλένεις, το σαπούνι σου χαλάς...". Ο Αλέξης Γράψας είναι συνθέτης, και παραγωγός μουσικής για ταινίες που διατηρεί το δικό του στούντιο στο Λος Άντζελες, επομένως είναι προφανές γιατί έχει έναν λόγο παραπάνω. Οι επιρροές τους για την ώρα είναι πιο σύγχρονες με την εποχή τους και έχουν στραφεί αρκετά στην αγγλική εναλλακτική ροκ (αν και αυτό δεν θα επηρεάσει τον τρόπο που συνθέτουν απόλυτα).
Όσον αφορά την δισκογραφική κατάσταση στην Ελλάδα, η απογοήτευση είναι εμφανής στα λόγια του ερμηνευτή. Η δισκογραφία με ποσοστά στο περιορισμένο κοινό της Ελλάδας είναι εξαιρετικά απίθανο να αποδώσει κέρδη στον δημιουργό, ενώ οι μεγάλες εταιρείες, συχνά 'παραμελούν' τα μικρότερα συγκροτήματα και δεν τα προωθούν αρκετά. Δεν απορρίπτει επομένως κάποια στιγμή να στραφούν σε πιο ανεξάρτητους και εναλλακτικούς τρόπους κυκλοφορίας των επόμενων δίσκων. Όπως αναφέρει χαρακτηριστικά, τα χρήματα που θα έβγαζαν από πωλήσεις 2 ετών του δίσκου τους είναι τόσο λίγα που μπορούν να προκύψουν από 2-3 live. Ουσιαστικά αυτό που τους ενδιαφέρει είναι να κυκλοφορεί ο δίσκος και να μπορεί να τον αγοράζει ο κόσμος.
Μπορείτε να ακούσετε μερικά ενδιαφέροντα σημεία από την συζήτηση με τον Βασίλη Αρωνίδη και να παρακολουθήσετε την ερμηνεία τους σε ένα από τα αγαπημένα κομμάτια από το ντεμπούτο δίσκο τους, το 'Shoot the night' στο ακόλουθο βίντεο:
μπραβο στα παιδια!
ΑπάντησηΔιαγραφή